1876 Osmanlı-Rus Harbi´nden sonra evleri, malları ellerinden alınarak, topraklarından atılan  Çerkez göçmenleri, Osmanlı topraklarında yeni bir yaşam için göç etmek durumunda kalmışlardır. 

Bu göç dalgasında yaklaşık beş bin kişide Hatay’ın muhtelif yerlerine yerleştirilmişlerdir. Önce Reyhanlı’ya iskan edilen Çerkezler, daha sonra Antakya, Kırıkhan ve Amik mıntıkasına,  Bedirge’ye (Serinyol) yerleşmişlerdir.

17 Ağustos 1887 yılında Antakya’nın Asi nehrine göre batı yakılasında Rumeli’den gelen göçmenlerin yerleştikleri Osmaniye Mahallesi kurulmuş idi. Ayni muhitte 1879 yılında Hatay’a 3000 bin Çerkez göç etti. Bunların 170 Antakya’nın batı yakasında bulunan arazilere iskân edildiler. Muhacirin Osmaniye ya da daha sonra ki adı ile Yeni Mahalle adı altında yeni bir yerleşim yeri oluşturuldu.

Gerek geniş düzlüklerden oluşan tomografik yapısı, gerekse kent dışında olmasından ötürü fazla ilgi görmeyen bu arzi ileriki yıllarda hızla yayılan bu yeni yerleşme (ki sonradan, Cumhuriyet, Akevler ve Cebrail mahalleleri adını almıştır) modern yapıları ile, Eski Antakya´nın karşısında, Asi´nin öbür yakasındaki Yeni Antakya´yı oluşturmaktadır.

Çerkezlerin Antakya’nın dışında, Reyhanlı, İskenderun ve Serinyol mıntıkalarında da varlıklarını sürdürüyorlar. Yani Çerkezler Hatay iline parça parça dağılmış olmalarına rağmen, günümüzde kendi mahallerinde örf adet ve geleneklerini kökenlerine bağlı olarak yaşamlarını sürdürüyorlar.

(Kaynak: Osmanlı Salnamesi)